Smalle steegjes

Om 4 uur zitten we met een slaperig hoofd in de taxi onderweg naar de airport.Onze vlucht met een normale tijd was gecanceld dus moesten we op zoek naar een andere vlucht,dat werd dus deze vroege vlucht.Roos die altijd neurotisch is kwam er gister achter dat onze vlucht een uur eerder was.Ze hadden ons wel gebeld maar onze telefoon werkt hier niet,ze hadden ook ons mailadres maar een berichtje sturen dat doen ze dan weer niet,het blijft toch India.Nou kwam dat neurotische gedoe van Roos wel van pas,anders hadden we weer onze vlucht gemist net zoals twee jaar geleden.Na een korte vlucht van 1,5 uur komen we dan aan in Varanasi.Deze stad stond heel hoog op ons lijstje maar steeds kwam het er niet van en nu zijn we er gewoon.We nemen een taxi die ons naar het hotel brengt.Omdat we zo vroeg aankomen is onze kamer nog niet klaar maar om de tijd te doden is er altijd nog het zwembad,eindelijk mogen de dames hun benen laten zien!Als je hier te bloot gekleed gaat wordt je door iedereen aangestaard,dus de dames passen zicht netjes aan.Na onze intrek in de kamers doen we wat boodschapjes maar gaan snel weer terug naar het zwembad.Tegen een uur of vijf nemen we een tuktuk richting de ghats om daar te gaan eten.We hadden een restaurant gevonden via trip advisor die hoog scoorde.De tuktuk chauffeur kan ons niet helemaal brengen,want hij kon daar niet komen met zijn tuktuk,het laatste stukje lopen we dus.We volgen de weg die google maps aangeeft,dit is zo handig.Maar als we de kleine steegjes ingaan is de weg moeilijk te zien.Als we het vragen aan een man,loopt hij met ons mee door de vele smalle steegjes,het zijn er zoveel dat we dit zelf nooit hebben kunnen vinden.Als we voor de deur staan zien we gelijk dat we hier niet kunnen eten zonder ziek te worden.We lopen weer naar buiten,maar ons mannetje staat nog op ons te wachten om zijn winkel te laten zien.We lopen uit beleefdheid mee en in zijn winkel verzinnen we een smoes en gaan er snel vandoor.We lopen door naar de Dashawmedha ghat om de ceremonie te zien.Na een uurtje hebben we het wel gezien en lopen terug op zoek naar een tuktuk.Snel vinden we een mannetje die ons wilt brengen maar dit was geen goede keuze het werd een dodemansrit,hij reed door smalle steegjes waar hij net door kon,af en toe stonden brommers in de weg maar geen probleem hij zet ze gewoon aan de kant.Toen we op de weg kwamen bleef hij doorsjezen,remmen,andere omzeilen,we waren blij dat we bij het hotel aankwamen.In het hotel hebben we in alle rust curry's gegeten.Toen op de kamer gaan bijkomen van het drukke Varanasi.